Paradontoza

Skąd się bierze paradontoza?

Przyczyną rozwoju paradontozy są najczęściej zaniedbania w higienie jamy ustnej. Nieregularne oczyszczanie zębów z płytki nazębnej powoduje gromadzenie się kamienia nazębnego. Zastanawiacie się pewnie, jak właściwie do tego dochodzi? Otóż płytka nazębna to miękki osad przylegający do powierzchni zęba. Składa się ona w około 60-80 procentach z flory bakteryjnej, a także zawiera resztki pokarmów. Odkłada się na zębach już w kilka minut po ich wyszczotkowaniu. By sie jej pozbyc, wystarczy Jak mówi stara piosenka szczotka, pasta, kubek zimna woda. Jeśli jednak zrobimy sobie wolne od codziennej higieny jamy ustnej, osad stwardnieje i zamienia się w kamień nazębny. A ten można usunąć jedynie w gabinecie stomatologicznym.

No dobrze, ale co ma z tym wspólnego zapalenie przyzębia? Kamień nazębny początkowo gromadzi się na powierzchni zębów nad linią dziąseł. Jednak później wnika w szczelinę między zębem a dziąsłem. Prowadzi to do podrażnienia tkanek przyzębia i powstania tzw. kieszonek dziąsłowych. Dziąsła zaczynają krwawić, są obrzęknięte i obolałe. Kolejnym etapem jest cofanie się dziąseł i odsłonięcie korzeni zębów. Jest to zaawansowane stadium paradontozy i prowadzi do rozchwiania, a ostatecznie nawet wypadania zębów.

Istnieje także wiele czynników, które podnoszą ryzyko rozwoju paradontozy. Mogą być nimi predyspozycje genetyczne, nałogowe palenie papierosów i nadużywanie alkoholu, wady anatomiczne zgryzu, schorzenia ogólnoustrojowe, immunologiczne i zaburzenia hormonalne, nieprawidłowo wykonane wypełnienia zębów lub uzupełnienia protetyczne. Pamiętajmy także, że przyczyną powstania paradontozy może być nieprawidłowa technika szczotkowania zębów oraz zaniedbania w czyszczeniu przestrzeni międzyzębowych. Czyli “czyszczę regularnie, ale niedokładnie”. Właściwe rozpoznanie przyczyn choroby to podstawa skutecznego jej leczenia.

Choroba przyzębia i jej objawy

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, początkowe objawy paradontozy wyglądają niegroźnie, często są wręcz trudne do zauważenia. Pierwszym symptomem jest zaczerwienienie dziąseł, ich krwawienie, obrzęk, a także nieprzyjemny zapach z ust. Najczęściej problem ten zauważamy podczas szczotkowania zębów lub przy spożywaniu twardych posiłków. W takiej sytuacji wystarczy niewielki ucisk, aby dziąsła zaczęły krwawić. Na tym etapie wiele osób oczekuje, że ten stan dziąseł ustąpi samoistnie i nie podejmuje leczenia periodontologicznego.

Kolejne stadium choroby objawia się nadwrażliwością zębów na zmianę temperatur. Dzieje się tak, ponieważ dziąsła ulegają osunięciu, odsłaniając tym samym szyjki zębowe. Im bardziej cofa się linia dziąseł, tym gorszy jest stan zębów. Bakterie rozpuszczają kościec, a to prosta droga do utraty ich rusztowania. Zęby zaczynają się chwiać, a pacjent słusznie obawia się ich utraty.

Jak leczyć i zapobiec paradontozie zębów?

Poznaliśmy już przyczyny paradontozy i objawy choroby, teraz przechodzimy do najważniejszego – jak zapobiegać paradontozie i jak ją leczyć? Nikogo chyba nie zaskoczę, jeśli powiem, że zapobieganie polega przede wszystkim na zmianie nawyków. Pilnowanie systematycznej higieny jamy ustnej to podstawa. Bardzo ważne są także regularne wizyty kontrolne w gabinecie dentystycznym. W ich trakcie wykonujemy zabiegi higienizacyjne. Te mają duże znaczenie nie tylko w zapobieganiu, ale także w leczeniu paradontozy.

Profesjonalna higienizacja jamy ustnej to przede wszystkim skaling. Nasza higienistka stomatologiczna wykonuje ten zabieg przy użyciu tzw. skalera – ultradźwiękowego urządzenia do bezinwazyjnego usuwania kamienia nazębnego. Warto podkreślić, że przeprowadza także instruktaż higieny jamy ustnej. Uczy, jak właściwie dobrać szczoteczkę do zębów, czy też prezentuje właściwe techniki szczotkowania.

Jeśli kamień nazębny znajduje się także w przestrzeniach poddziąsłowych (wspomnianych wcześniej kieszonkach dziąsłowych), stomatolog wykonuje tzw. kiretaż. Polega on na usunięciu zmian chorobowycah powstałych właśnie w kieszonkach.Jeśli ich głębokość przekracza 5 mm, będzie potrzebny zabieg chirurgiczny, nazywany kiretażem otwartym. Wymaga on delikatnego nacięcia dziąsła. Przed jego rozpoczęciem podajmy znieczulenie miejscowe, dzięki czemu zabieg jest bezbolesny.

Pewnie zastanawiacie się, czy jest jeszcze ratunek dla rozchwianych zębów. Brzmi to niepokojąco, ale stomatologia ma na to rozwiązanie – szynowanie. Stomatolog mocuje na wewnętrzną stronę zębów specjalny system, który ma za zadanie przywrócić im stabilność.

Dziękujemy za uwagę i zapraszamy Was do słuchania naszych kolejnych podcastów.